در انتهای سال ۱۴۰۲، از جمعیت ۱۱ میلیون نفری در سن ۱۵ تا ۲۴ سال کشور، حدود ۲ میلیون و ۸۲۳ هزار نفر یا معادل ۲۵.۶ درصد آنها، در گروه «نیت» قرار می گیرند، یعنی نه تحصیل می کنند و نه شاغل هستند و نه مهارتی می آموزند. از میان آنها ۹۲۸ هزار نفر مرد و یک میلیون و ۸۹۵ هزار نفر زن هستند. نفس دو برابر بودن زنان نسبت به مردان هم جلوه دیگری از تبعیض جنسیتی در دسترسی به فرصتهای آموزشی و شغلی است.
پدیده جوانانی که نه تحصیل می کنند و نه شاغل هستند و نه مهارتی می آموزند، محصول سیاستهای نئولیبرال اقتصادی است که پس از جنگ تحمیلی در کشور مستقر شد و تاکنون هم هر روز گسترده تر شد، امروز در درون شهرها و حاشیه آنها به وفور یافت می شود و در سالهای اخیر و به ویژه از سال ۱۳۹۶ به بعد، شروع و ادامه شورش های اجتماعی نقش و حضور پررنگی داشته و خواهند داشت.
